Anne Pillen in GrensGeluiden van 16 april

Beluister hier de integrale versie v/d documentaire De boshut van Anne Pillen (43 min) gevolgd door een recent gesprek met de kunstenares (18 min)

GrensGeluiden van 16 april is bijna geheel gevuld met een special rondom beeldend kunstenaar Anne Pillen. Ze lijdt aan een ernstige ziekte waardoor haar levensverwachting beperkt is. Het weerhoudt haar er niet van om volledig op te gaan in haar levensproject: de boshut van dichteres Sonja Prins, die jarenlang een teruggetrokken bestaan leidde in de bossen nabij Baarle-Nassau. Hein van Kemenade bespreekt de roman De rode anjer van Elio Vittorini.

Presentatie: René Oomen 

 

Gesprek & reportage

Het programma bestaat uit een ruim interview met Anne Pillen en een ruim fragment uit de reportage De boshut van Anne Pillen van een paar jaar geleden. Hierin ook fragmenten uit De Boshut, een radiodocumentaire van de Vlaamse Kaat Haest, die met dit programma in 2009 werd genomineerd voor de RVU Radioprijs. 

                                  

 

Sonja Prins

In 2008 verlaat Sonja Prins haar boshut. Een jaar later sterft ze in een tehuis als gevolg van dementie. Ze is dan 96. Ze was daar in 1972 gaan wonen, maar enig onderhoud bleek niet haar sterkste kant; met stukken plastic werden gaten in het dak van de boshut gedicht. De inzakkende luifel voorzag ze eigenhandig van een nieuwe stut. En waar het vocht naar binnen sloeg, werd bakpapier tegen de muur geplakt. Een vrouw bedruipt zichzelf, vond ze. Bovendien was de boshut, vergeleken met Ravensbruck een paradijs. De  dichteres verlaat onder een zekere dwang de boshut, die inmiddels tot de nok toe is gevuld met dozen papier en gedichten. Een jaar later overlijdt de dementerende dichteres op 96 jarige leeftijd in verpleegtehuis Lucia in Breda.

In haar testament liet ze vastleggen dat de boshut in ieder geval tot 20 jaar na haar dood eigendom moest blijven van een stichting. Nu is het vervallen onderkomen en het gebied er om heen voor onbepaalde tijd het domein van kunstenares Anne Pillen die er installaties maakt en open boshutdagen organiseert. 

         

 

Anne Pillen

Aan haar boshutvrienden schrijft Anne:

Beste allemaal!

Nogmaals heel veel dank dat jullie er waren op zondag 19 maart!!

Ook diegenen die door omstandigheden die dag niet naar de Boshut konden komen, waren in gedachten zeker ook van de partij!;-))

Inmiddels heb ik de bestralingen voorlopig afgerond en heb ik een maand pauze. Ik hoef niet dagelijks meer naar het ziekenhuis en dat is HEERLIJK!! Heb lekker tijd om uit te rusten (want dat is echt nodig!) en te genieten van de lente . Ben ook al weer twee keer naar de Boshut geweest met Eric en voel me zowel fysiek als mentaal sterk.

Het geeft me heel veel energie om te merken dat er zoveel fijne mensen om me heen zijn die Eric en mij steunen en die ons willen meehelpen de Boshut voort te laten bestaan en AnnAtopiA te helpen opbouwen.

De artsen vinden dat ik wonderbaarlijk goed door de behandeling ben gekomen en Eric en ik hebben dikke complimenten gekregen over hoe we ons samen de afgelopen maanden door de zware behandeling hebben heen geworsteld. Liefde is een heel sterke kracht, dat blijkt wel weer! Natuurlijk blijft de toekomst ongewis, maar we lijken op dit moment een goede manier te hebben gevonden om hier op een constructieve manier mee om te gaan.

 

     

 

Ik wil jullie laten weten dat ik op mijn Linkedin-pagina sinds januari regelmatig artikelen schrijf over de ontwikkelingen in en rondom de Boshut. Die artikelen worden intensief gevolgd door mensen uit mijn directe netwerk maar zeker ook door andere, meer indirecte mensen uit het kunstenveld en medewerkers van maatschappelijke organisaties zoals vluchtelingenwerk, jeugdzorg, ziekenhuizen, e.d.

Ik zou jullie en jullie werk voor de Boshut ook graag aandacht geven op dit platform, maar uiteraard alleen als jullie daar zelf prijs op stellen. Laat me maar weten wat je daarin al dan niet wilt.

Inmiddels heb ik al wel met toestemming van Masja en Claudette een artikel geschreven over mijn samenwerking met hen.

Met Claudette heb ik inmiddels al twee fotosessies gehad in de Boshut, was geweldig!! De foto uit de bijlage heeft ze afgelopen zaterdag van me gemaakt..Er zijn nu al een heleboel prachtige resultaten, wordt nog moeilijk om een keuze te maken:-))

Even wat links met informatie en een selectie van foto’s van de afgelopen tijd:

https://boshutannepillen.wordpress.com/nieuws/

 

Boekbespreking: De rode Anjer van Elio Vittorini

In 1924 is de zomer op Sicilië bijzonder heet. Heet en saai, vooral tijdens de vakantie thuis op het landgoed. Alessio Mainardi en zijn vriend Tarquinio, zestien en achttien jaar oud en afkomstig uit welvarende families, vluchten ‘ter voorbereiding op hun eindexamen’ naar een stadje aan zee, waar ze een kamer in een studentenpension gehuurd hebben. Ze discussiëren, meestal in de cafés aan de Corso, over Mussolini, Rosa Luxemburg en vooral over de liefde en vrouwen. En over de raadselachtige rode anjer: de bloem der liefde, die Alessio van de aantrekkelijke studente Giovanna in een envelop kreeg – en daarna niets meer van haar hoorde.

                               

 

Tarquinio daarentegen droomt van de mooiste vrouw van de stad, Zobeida, een dame die vele heren dient, en op een dag vat hij moed en gaat haar opzoeken. Maar als Alessio merkt dat hij geen kans maakt bij Giovanna, zoekt ook hij Zobeida op (met Giovanna’s envelop met de rode anjer in zijn broekzak) – en zij wil de aandoenlijke jongen niet meer laten gaan. Misschien ook om hem op afstand te houden van de fascistische zwarthemden.